پيش‌ بيني نيم‌رخ سلامت روان‌شناختي بر اساس مولفه‌هاي كاركرد تحولي خانواده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعيين ميزان رابطه و قدرت پيش‌بيني خرده‌مقياس‌هاي سلامت روان‌شناختي بر اساس سطوح كاركرد تحولي خانواده از منظر رويكرد نوين تحول يكپارچه‌ي انسان (DIR) در دانشجويان متاهل دانشگاه فردوسي مشهد انجام گرفت. روش‌كار: جامعه‌ي آماري اين پژوهش توصيفي-همبستگي، شامل تمام دانشجويان متاهل دانشگاه فردوسي مشهد مشغول به تحصيل در سال تحصيلي 94-1393 بودند. از اين جامعه نمونه‌ا‌ي به حجم 220 نفر به روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه‌هاي سنجش كاركرد تحولي خانواده (DFFAQ) و مقياس سلامت روان‌شناختي (SCL-25) بود. براي تحليل داده‌ها از شاخص‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام استفاده شد. يافته‌ها: بين كاركرد تحولي خانواده و خرده‌مقياس‌هاي جسماني‌سازي، وسواس-اجبار، حساسيت بين فردي، اضطراب و افسردگي رابطه‌ي منفي معني‌دار وجود دارد (0/01>P) و تفكر منطقي و ايجاد بازنمايي‌ها و ايده‌ها از سطوح كاركرد تحولي خانواده بهترين پيش‌ييني‌كنندگان سلامت روان‌شناختي مي‌باشند. نتيجه‌گيري: در مجموع نتايج اين پژوهش نقش واسطه‌اي سطوح كاركرد تحولي خانواده را در آسيب‌شناسي رواني تاييد مي‌كند. به طوري كه مي‌توان گفت با بررسي ادراك افراد ازكاركرد تحولي خانواده مي‌توان مشكلات سلامت روان‌شناختي آن‌ها را پيش‌بيني نمود و اين مهم به ارتقاي دانش پژوهشگران در حيطه‌ي تبيين و درمان آسيب‌هاي رواني كمك خواهد كرد.