الگوي تحليل امنيت داخلي: تبيين مؤلفه هاي اثرگذار بر امنيت داخلي در سطح كلان

پژوهش حاضر با اذعان بدين امر و با تكيه بر رويكرد جامعه شناسي سياسي و مطالعات كتابخانه اي در اين زمينه، درصدد پاسخگويي به اين پرسشهاست: مؤلفه هاي مؤثر بر امنيت داخلي چيست و نظام هاي سياسي براي تقويت ثبات سياسي و كاهش تهديدهاي امنيت داخلي خود چه اقداماتي را بايد انجام دهند؟ اين مقاله با پذيرش گفتمان ايجابي امنيت، امنيت داخلي را وضعيتي معرفي ميكند كه نظام سياسي درصدد ايجاد اطمينان خاطر و حداكثر رضايتمندي بين شهروندان خويش است؛ از اين رو آن را محصول تعامل مشترك جامعه و نظام سياسي ميداند. با اين تفسير، مفهوم «مشروعيت سياسي» كليدواژهاي اساسي در تبيين مؤلفه هاي اثرگذار بر امنيت داخلي است و مقاله پيش رو ضمن بيان جايگاه و نقش آن در امنيت داخلي، درصدد است با تشريح ابعاد اين مفهوم در سطح تحليل كلان، ساير مؤلفه هاي اثرگذار بر امنيت داخلي را تبيين كند. در اين سطح تحليل، مفهوم مشروعيت سياسي داراي دو بعد نظري و عملي (ذهني و عيني) است. در بعد نظري، به بحث توان نرم افزاري نظام سياسي ايدئولوژي سياسي و مكانيسم هاي جامعه پذيري سياسي در توليد و بازتوليد ارزشها و باورهاي اجتماعي متناسب با ارزشها و باورهاي سياسي مد نظر توجه شده و در بعد عملي نتايج عملي نظام سياسي و ميزان فايده مندي آن براي مردم مورد بررسي قرار گرفته است. اين بعد به بررسي نقش دو مؤلفه «كارامدي» و «پاسخگويي» در تقويت مشروعيت نظام سياسي و در نتيجه افزايش امنيت در عرصه داخلي ميپردازد.