واكاوي تاثير سلاح هاي خودكار بر صلح و امنيت بين المللي

Automatic Arms and International Peace and Security

از دوران پس از جنگ سرد تا به امروز فرايند خلع سلاح و كنترل تسليحات، بخش عمده تمركز خود را بر سلاح هاي كشتارجمعي (هسته اي، شيميايي و بيولوژيك) متمركز كرده است. اهميت فراوان اين نوع سلاح ها در سطح بين الملل موجب شده كه بيشتر توجه جريان خلع سلاح و كنترل تسليحات به آنها معطوف شود و كمتر به سلاح هاي متعارف يا استفاده غيرانساني از سلاح هاي متعارف به ويژه سلاح هاي خودكار يا ربات هاي هوشمند كه وجه تمايز آنها با ديگر سلاح ها در دارا بودن عنصر «هوش مصنوعي» است، پرداخته شده است. در همين راستا با توجه به تجربه جنگ هاي دهه آغازين قرن 21، تاثير و اهميت فزاينده اين نوع سلاح ها در توازن نظامي كشورها و جنگ هاي احتمالي آينده، ضرورت ايجاب مي كند كه اين موضوع مورد بررسي و مداقه بيشتري قرار گيرد. پرسش اصلي اين پژوهش اين است كه به كار گيري هوش مصنوعي در تسليحات نظامي چگونه مي تواند صلح و امنيت بين المللي را به مخاطره بيندازد؟ در پاسخ، اين فرضيه مطرح مي شود كه كاربرد هوش مصنوعي در زمينه هاي نظامي ازجمله سلاح هاي خودكار ـ با وجود برخي ابعاد مثبت احتمالي آنها ـ منجر به تهديد و نقض صلح و امنيت بين المللي مي شود. در اين پژوهش روش تحقيق به صورت توصيفي ـ تحليلي و با بهره گيري از منابع كتابخانه اي و اينترنتي است.