مقايسه اثربخشي سه شيوه ارائه بازخورد (كلامي، نوشتاري و كلامي- نوشتاري) بر پيشرفت تحصيلي درس رياضي دانش آموزان پايه پنج

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير سه شيوه ارائه بازخورد كلامي، نوشتاري و كلامي ـ نوشتاري بر پيشرفت تحصيلي درس رياضي دانش آموزان است. به اين منظور 140 دانش آموز دختر پايه پنجم در سه گروه آزمايشي( گروه بازخورد كلامي، گروه بازخورد نوشتاري و گروه بازخورد كلامي و نوشتاري) و يك گروه كنترل(هر گروه 35 نفر) به صورت تصادفي جايگزين شدند. جهت سنجش پيشرفت تحصيلي از 10 آزمون تكويني كه در طول 10 هفته متوالي اجرا شده است، استفاده شد. تحليل يافته ها با بهره گيري از تحليل كواريانس(ANCOVA) و آزمون تعقيبي شفه انجام شد. نتايج نشان داد كه: 1- بين پيشرفت تحصيلي گروه كنترل(بدون بازخورد) با گروه آزمايشي كه به شيوه كلامي ـ نوشتاري بازخورد دريافت كرده بودند تفاوت معني داري وجود دارد.2- بين پيشرفت تحصيلي دانش آموزان با بازخوردهاي نوشتاري و كلامي در آزمون هاي تكويني، تفاوتي وجود ندارد. 3- بين پيشرفت تحصيلي گروه آزمايشي بازخورد كلامي ـ نوشتاري با گروه آزمايشي بازخورد كلامي و گروه آزمايشي بازخورد نوشتاري تفاوت معني دار آماري وجود ندارد. لذا مي توان نتيجه گرفت كه ارائه بازخورد به روش كلامي –نوشتاري از ارائه بازخورد به صورت كلامي و يا نوشتاري به تنهايي موثرتر است.