كليدواژه :
ايجاد مزاحمت , تهاجم , تماميت رواني , آشفتگي خاطر بزه ديده
چكيده فارسي :
جرم مزاحمت از جرايمي است كه ارتكاب آن موجبات آشفتگي خاطر و چه بسا شديدِ بزه ديده را فراهم مي آورد، به گونه اي كه در مواردي ممكن است، بزه ديده دچار نوعي حالت رواني گردد. ازاين رو مي توان پذيرفت كه اين جرم در وهله نخست تماميت رواني بزه ديده را هدف قرار مي دهد. بر اين اساس، در نظام كيفري انگلستان، هرگونه رفتار ايجادكننده مزاحمت عليه هر شخصي با لحاظ شرايطي مي تواند منجر به تحقق جرم مزاحمت گردد، ضمن اين كه، جرم مزاحمت به طوركلي به دو نوع ساده و مشدد تقسيم مي شود. بااين حال، بررسي نظام كيفري ايران نشان مي دهد كه قانونگذار ايراني در زمينه جرم مزاحمت، بر ارتكاب آن عليه بزه ديدگان خاصي يا با استفاده از وسيله معيني، تمركز كرده است. چنين رويكردي به ناديده گرفتن ساير رفتارهاي ايجادكننده مزاحمت مي انجامد و امكان مقابله موثر با جرم مزاحمت را فراهم نمي آورد. بنابراين مناسب آن است كه قانونگذار ايراني جرم مزاحمت را در مفهومي عام تر مورد پذيرش قرار دهد.
چكيده لاتين :
Harassment is an offence that its commission causes probably severe confusion of the victim, so that, in some cases, the victim may suffer some kind of psychical condition. Therefore, it can be plausible that this offence is primarily aimed the psychical integrity of the victim. Accordingly, in the English criminal system, any behaviour causing harassment against any person, with respect to some circumstances, can lead to occurring the offence of harassment, meanwhile, the offence of harassment is generally divided into two types: simple and aggravated. However, the study of the Iranian criminal system shows that the Iranian legislator has focused, in the context of the offence of harassment, on its committing against particular victims, or by using a specific tool. Such an approach would lead to neglecting other behaviours that cause harassment, and does not provide the possibility of effective fighting with the offence of harassment. Thus, it is appropriate that Iranian lawmaker accepts the offence of harassment in a more general sense.
