بررسي نقش واسطه‌اي تمايزيافتگي در ارتباط ميان افسردگي و رضايت زناشويي زنان

Investigation the Mediating Role of Differentiation of Self in Relationship between Depression and Marital Satisfaction

هدف از اين پژوهش بررسي رابطه ميان افسردگي و رضايت زناشويي و نقش واسطه­ اي تمايزيافتگي در زنان مراجعه­ كننده به مركز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج بود. به همين منظور، تعداد 167زن مراجعه­ كننده به مركز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج، به ­صورت در دسترس انتخاب شدند و به سه پرسش‌نامه تمايز خود، رضايت­ زناشويي انريچ و افسردگي بك پاسخ دادند. براي تحليل داده­ ها از روش الگويابي معادلات ساختاري و براي بررسي اثرات واسطه­ اي از روش بوت استراپ استفاده شد. تحليل ­هاي الگويابي معادلات ساختاري، برازندگي الگوي پيشنهادي با داده­هاي تجربي را تاييد نمود. نتايج حاكي از اثر مستقيم نشانگان افسردگي بر رضايت زناشويي و اثر غيرمستقيم اين متغير از راه تمايزيافتگي و خرده­ مقياس­هاي آن يعني جدايي عاطفي، واكنش هيجاني، جايگاه من و آميختگي با ديگران بر رضايت زناشويي بود.

The aim of current study was to investigate the relationship between depression and marital satisfaction and differentiation of self as moderator in women who referred to counseling center of Islamic Azad university of Karaj. For this purpose, 167womenthat referred to counseling center of Islamic Azad University of Karaj, were selected through the convenience sampling and responded to the three questionnaires of differentiation of self, Enrich marital satisfaction and Beck depressive inventory. For data analyzing, structural equation model and Boot strop were used. Structural equation model analyses emphasis on fitness of proposed model with empirical data. The results supported the direct effect of depressive symptoms on marital satisfaction and indirect effect of this variable on marital satisfaction through differentiation of self and its subscales such as emotional cutoff, emotional reactivity, I position and fusion with other.