كليدواژه :
اصغر فرهادي , دربارة الي , خدايگان و بنده , ژك لكان , فردريش هگل
چكيده فارسي :
ديالكتيك خدايگان و بنده توسط ژك لكان با الهام از نظريات هگل وارد روان‌كاوي شده است. بر اين اساس، مسئلۀ مورد پژوهش در اين مقاله، تحليل روابط ميان زوجهاي چهارگانۀ زن و مرد در فيلم دربارة الي (1387) ساختۀ اصغر فرهادي، فيلم‌ساز ايراني، است. روش جمعآوري اطلاعات براساس مشاهدۀ فيلم بوده كه محتواي آن به روش تفسيري و با رويكرد روان‌كاوانه تجزيه و تحليل شده و در آن از روشهاي مكتب فرويد استفاده شده است. شكل اول، رابطۀ بين شخصيتهاي سپيده و امير است كه در آن زن و مرد همچنان بر سر قدرت در حال نبردند. شكل دوم، رابطۀ ميان شخصيتهاي نازي و منوچهر است كه زن بنده و مرد خدايگان است. شكل سوم در رابطۀ بين شخصيتهاي شهره و پيمان برقرار است كه زن در عين پذيرش خدايگاني مرد، تظاهر ميكند كه خودش خدايگان است. شكل آخر در رابطۀ بين شخصيتهاي الي و احمد است كه دو طرف رابطه تمايل دارند كه بنده باشند. نتيجۀ حاصل از اين مقاله چنين است كه در جامعۀ مردسالار ايراني، روابط ميان زوجهاي زن و مرد به صورت ديالكتيك خدايگان و بنده در قالب سازوكارهاي دفاع رواني شخصيتها در فيلم اصغر فرهادي بازنمايي شده است.
چكيده لاتين :
Jacques Lacan, influenced by Freidrich Hegel, registered dialectic of Master and Slave into psychoanalytic discourses. Sigmund Freud's psychoanalysis, commonly known, is considered the science that examines the impact of unconscious actions, searching for signs of disease. Over time, psychoanalysis has been concerned with various sciences such as philosophy. One subject of dialectic of master and slave is linked with the analyst raised earlier by Hegel. The current paper aims to examine this theory through analysis of the relationships between four pair characters presented in Asghar Farhadi's film, About Elly (2009), using a qualitative research method. The data were collected by the film's observation and library sources, then its content was analyzed based on interpretive phenomenological analysis with a psychoanalytical approach mainly inspired by Freudian school. The first mode of such master-slavery contradictory is formed by Sepideh-Amir relationship, in which both of them are in struggle for power. The second mode is formed by Nazi-Manouchehr relationship, in which Nazi (female) is Master and Manouchehr (male) is in Slave status. The third mode is formed by Shohreh-Peyman relationship, in which the female figure confirms power of the other, as she is a slave, but at the same time she pretends to be the master herself. Finally, the last mode is formed by Elly-Ahmad relationship, in which both sides have tendency to be slave. The findings show that the master-slave dialectic, present in Iranian patriarchic society, is represented in defensive psychological processes of characters in Farhadi's film.
