ارائۀ مدلي براي برآورد خط فقر الكترونيك در جوامع الكترونيك

نرخ تغيير نحوة زندگي اجتماعي در سالهاي اخير به طور چشمگيري افزايش يافته است . نقش فنّاوري اطلاعات و ارتباطات در توسعۀ اجتماعي و ارتقاء كيفيت زندگي بشري در قالب شهرهايي كه مبتني بر اين نوع از فنّاوري بنا ميشوند انكارناپذير است. تصويري كه از آيندة زندگي اجتماعي امروز و ساختارهاي شهري در آيندهاي نه چندان دور ترسيم ميشود، در قالب شهرهاي الكترونيك شكل ميگيرد. رفاه شهروندان الكترونيك در جوامع پيشروي فردا در گرو داشتن دانش لازم در ارائه يا استفاده از امكاناتي است كه در سبك زندگي الكترونيك وجود خواهد داشت . فقر الكترونيك به كمبود اين نوع دانش در ميان شهروندان الكترونيكي اشاره دارد و خط ي فرضي را در جامعه ترسيم و افراد جامعه را به دو قشر فقير و غيرفقير تقسيم ميكند كه به آن خط فقر الكترونيك ميگوييم. در اين مقاله روشي براي محاسبه آستانۀ خط فقر بر پايۀ نيازهاي اساسي يك شهروند الكترونيك ارائه شده است.