بررسي تاثير فرهنگ يادگيري بر نوآوري و عملكرد در آموزش عالي (مطالعه موردي‌: دانشگاه پيام نور تهران‌)

پيشرفت هاي فناورانه، بالارفتن انتظارات و تغييرات جمعيتي دانشجويان، تقاضاهاي ذينفعان براي پاسخگويي و ارائه مطالب جديد آموزشي همگي چالشهاي كنوني هستند كه نياز به نوآوري در آموزش عالي را ضروري مينمايند..بنابراين آموزش عالي نيازمند استراتژي هاي جديدي است.يكي از مناسب ترين استراتژي ها تمركز بر روي سرمايه فكري و يادگيري افراد است.در نتيجه ايجاد يك فرهنگ يادگيري عامل ضروري براي موفقيت است.در همين راستا تحقيق حاضر با هدف بررسي تاثير فرهنگ يادگيري بر نوآوري و عملكرد در آموزش عالي به انجام رسيده است. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش در زمره تحقيقات توصيفي – پيمايشي قرار گرفته است. جامعه آماري تحقيق حاضر كليه كاركنان سازمان مركزي دانشگاه پيام نور تهران به تعداد 198 بوده است. با استفاده از فرمول كوكران در اين تحقيق حجم نمونه جامعه كاركنان برابر است با 131 نفر محاسبه گرديد. ابزار گردآوري در اين پژوهش ، پرسشنامه استاندارد بوده ، كه پايايي اين پرسشنامه با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه برابر 0.796 محاسبه شد و مورد تاييد قرار گرفت. جهت تجزيه و تحليل داده هاي جمع آوري شده از نرم افزار مدلسازي معادلات ساختاري اموس استفاده گرديد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه فرهنگ يادگيري بر نوآوري و عملكرد دانشگاه پيام نور تاثير معني داري دارند .