بررسي نقش نظام آموزش مهارتي در كارآفريني و اشتغال فارغ التحصيلان هنرستان هاي فني و حرفه اي شهر اهواز

پژوهش حاضر با هدف شناسايي نقش نظام آموزش مهارتي بر اشتغال و پرورش استعداد كارآفريني فارغ التحصيلان هنرستان هاي فني و حرفه اي و همچنين بررسي رابطۀ ادراك هنرجويان از كلاس هاي مهارت آموزي با استعداد كارآفريني آنان و تفاوت استعداد كارآفريني در هنرجويان دختر و پسر صورت گرفته است. نمونۀ آماري پژوهش حاضر 166 نفر از هنرجويان هنرستان هاي شهر اهواز است كه با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده اند. روش اين پژوهش، توصيفي و از نظر هدف كاربردي است . براي جمع آوري داده ها از دو پرسشنامۀ جامع كارآفريني دورهام انگلستان با پايايي 87 /0 و پرسشنامۀ سنجش ادراك هنرجويان با پايايي 0/78 استفاده شده است. همچنين براي تحليل داده ها از دو روش ضريب همبستگي پيرسون و آزمون تي مستقل استفاده شده است. يافته هاي اين پژوهش حاكي از آن است كه ( 1) بين كساني كه آموزش كارآفريني را گذرانده اند (هنرجويان سال سوم) و كساني كه از اين آموزش بيبهره بودهاند (هنرجويان سال دوم ) در استعداد كارآفريني تفاوت معنادار ي وجود ندارد . ( 2) بين ادراك از كلاس درس و استعداد كارآفريني هنرجويان رابطه معناداري وجود ندارد. ( 3) بين ميانگين استعداد كارآفريني هنرجويان پسر و دختر تفاوت معناداري وجود دارد و اين تفاوت به نفع هنرجويان پسر است.