سبك هاي هويت و پريشاني رواني

Identity Styles and Psychological Distress

شكل گيري هويت، تركيب مهارت ها، جهان بيني و همانندسازي هاست كه به صورت يك كل كم و بيش منسجم، پيوسته و منحصر به فرد در مي آيد و به تبييني تبديل مي شود كه نحوه ي رفتار و انديشه ي فرد را با خود و پيرامون خود تعريف مي كند. بر اين اساس، مي تواند به زمينه و بنيادي براي پريشاني روان شناختي تبديل شود. هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه ي سبك هاي هويت و پريشاني رواني بود. بدين منظور، طي يك پژوهش توصيفي مبتني بر همبستگي، 3245 نفر دانشجوي دانشگاه (1703 مرد و 1534 زن) از نظر سبك هاي هويت و پريشاني روان شناختي مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج همبستگي اين نمرات نشان داد كه نمرات سبك هويت اطلاعاتي و هنجاري و تعهد هويت، همبستگي منفي با نمره هاي پريشاني دارند در حالي كه نمره هاي سبك هويت سردرگم/ اجتنابي با نمرات پريشاني، همبستگي مثبت دارد. به نظر مي رسد كه افراد با استفاده از يك مدل هويتي سردرگم و اجتنابي و به تعويق انداختن تصميم گيري در مورد هويت و شخصيتشان به تدريج به علت استفاده از شيوه هاي اجتنابي و غير انطباقي، زمينه ي پريشاني رواني خود را فراهم مي سازند.

Formation of identity entails the integration of skills, world view and identification which emerges as a relatively cohesive, unique and differentiated whole. An integrated explanatory self which identifies the individual’s thought and behavior and can be regarded as the underlying arena for psychological distress. The research purpose was to investigate the relationship between identity styles and psychological distress. Therefore, in a descriptive-correlative study, 3245 college students (1703 male students and 1534 female students) were tested with regard to the identity styles and psychological distress. The correlation results of the scores indicated that information-oriented style, normative style and identity commitment are significantly negatively correlated to psychological distress; however, diffuseavoidant style was significantly, positively correlated to psychological distress. It seems that, individuals who adopt diffuse-avoidant style delay decision-making on their identity and gradually these maladaptive and avoidant strategies give rise to distress.