ارزيابي كيفيت هوا در بخش هاي مختلف بيمارستاني با تأكيد بر نمونه برداري از بيوآئروسل ها و شمارش ذرات معلق هوا در سال 1395

Evaluation of Indoor Air Quality in Different Hospital Wards by Bioaerosol Sampling and Particle Counting in 2016

سابقه و هدف: ساليانه صدها ميليون بيمار از عفونت­ هاي بيمارستاني در جهان رنج مي­ برند كه برجسته­ ترين پيامد آن مرگ و تحميل هزينه ­هاي گزاف مالي به­ نظام­ هاي درماني است. حفظ كيفيت هواي مناسب در بيمارستان­ ها براي پيشگيري از وقوع اين دسته عفونت ­ها بسيار مهم است. كيفيت هواي داخل (IAQ: Indoor Air Quality) مي ­تواند بر اساس نمونه­ برداري از بيوآئروسل­ ها و شمارش ذرات معلق هوا انجام گردد. لذا هدف از مطالعه حاضر ارزيابي كيفيت هوا با تأكيد بر تراكم بيوآئروسل­ها و ذرات معلّق هوا در بخش­هاي مختلف بيمارستاني در استان قزوين انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي - تحليلي و مقطعي، هواي 7 بخش داخلي بيمارستان مورد بررسي قرار گرفت. نمونه­ برداري از هوا بر اساس استاندارد NIOSH و ايمپكتور اندرسن مجهز به محيط كشت TSA و سابرودكستروز آگار در فلوي L/min 28/3 و به­ مدت 10 دقيقه انجام شد. نمونه­ ها پس از انكوباسيون و شمارش بر حسب CFU/m3 گزارش شدند. شمارش ذرات معلّق هوا با استفاده از دستگاه ChinaWay مدل (CW-HPC200 (A صورت گرفت. يافته­ ها: حداقل ميانگين تراكم قارچي و كل در بخش ­هاي پاتولوژي و آزمايشگاه و حداكثر غلظت در CCU و ICU به­ ثبت رسيد. ميانگين ذرات PM2.5 و PM0.3، n/m3 189 و n/m3 100499 بود. آزمون اسپيرمن همبستگي معني­ داري بين ذرات PM0.3 و آلودگي كل ميكروبي نشان داد. نتيجه­ گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه غلظت بيوآئروسل­ ها در محيط داخل بيش­تر از هواي آزاد بود كه مي­ تواند مرتبط با حضور بيماران، فعاليت آن­ها، سيستم تهويه و پاك سازي نامناسب باشد. لذا پايش مستمر، ارتقاء استاندارهاي پاك سازي و سيستم تهويه جهت بهبود كيفيت هواي داخل به­ خصوص در بخش­ هاي بيمارستان پيشنهاد مي ­گردد.

Background and Objective: Hundreds of millions of patients are annually affected by nosocomial infections worldwide, the most important complications of which are mortality and imposition of financial burdens on health systems. The maintenance of adequate indoor air quality (IAQ) at hospitals is critical to the prevention of these infections. The evaluation of IAQ can be performed through bioaerosol sampling and particle counting. Regarding this, the present study aimed to evaluate IAQ by investigating bioaerosol concentration and particle counting in various wards of a hospital in Qazvin province, Iran. Materials and Methods: This descriptive, analytical, and cross-sectional study was conducted on air samples obtained from seven wards of a hospital in Qazvin. Air samples were taken according to the standards of the National Institute for Occupational Safety and Health using the Andersen impactor equipped with tryptic soy agar and Sabouraud dextrose agar media at a flow rate of 28.3 L/min for 10 min. The samples were incubated, then counted in terms of CFU/m3. The counting of particulate matters was accomplished using China Way CW-HPC200 (A). Results: The lowest mean fungal and total concentrations were observed in the pathology department and laboratory, while the highest concentration was detected in the Intensive Care Unit and Coronary Intensive Care Unit. The mean PM2.5 and PM0.3 were obtained as 189 n/m3 and 100499 n/m3, respectively. The results of the Spearman test revealed a significant correlation between the total microbial concentration and PM0.3 (P=0.003). Conclusion: As the findings indicated, bioaerosol concentration was higher in the hospital than in outdoor. This might be related to the presence of patients, their activities, as well as unsuitable ventilation and disinfection. Therefore, continuous monitoring, enhancement of hygienic disinfection standards, and promotion of ventilation systems are needed to improve IAQ, especially in the hospital wards.