مسائل اخلاقي مبلغان با تاكيد بر مبلغان مستقر

تبليغ ديني، به‌معناي دعوت عالمانه، خالصانه و روشمند مردم به‌سوي خداوند و پيام‌هاي او و قراردادن مردم در مدار تقرب به حق تعالي، بهترين عمل از نگاه قرآن است. مبلّغان ديني بايد در ويژگي‌هاي اعتقادي، اخلاقي و رفتاري، پيامبرگونه باشند تا در دريافت و ابلاغ پيام خدا همچون پيامبران موفق باشند. اگر مبلّغان ديني در ويژگي‌هاي اعتقادي و اخلاقي دچار آسيب و كاستي باشند، نمي‌توانند در كار خود توفيقي حاصل كنند و آسيب‌ها و كاستي‌هاي مخاطبان خود را برطرف نمايند. مقصود از مسائل اخلاقي مبلغان كاستي ها و رذايل اخلاقي است كه يك مبلغ ديني با آنها مواجه است و با وجود آن نمي تواند به وظيفه ي حرفه اي خود عمل كند. مسائل اخلاقي مبلّغان ديني بر اثر عوامل گوناگوني پديد مي‌آيند؛ پاره‌اي از مسائل اخلاقي مبلّغان مستقر، مانند رعايت‌نكردن امانت در تبليغ دين، سياست‌زدگي و علم‌زدگي، ناشي از ضعف دانش ديني است، پاره‌اي ديگر، مانند ناتواني در تأثيرگذاري و تحول‌آفريني، برخاسته از ناآراستگي عملي به فضائل ديني و محتواي دين است، دسته‌اي از مسائل، مانند نداشتن خلوص نيّت و عوام‌زدگي، شهامت‌نداشتن در ارائۀ پيام الهي و ترس ازدست‌دادن موقعيت، در مشكلات مالي ريشه دارد و دسته‌اي ديگر، مانند جديت‌نداشتن در ابلاغ پيام دين، رفتارهاي تصنّعي، نداشتن مهارت‌هاي لازم تبليغي و فقدان مهارت مخاطب‌شناسي، ناشي از فقدان علاقۀ ذاتي به تبليغ ديني است.