رابطه بين سلامت معنوي و خودكارآمدي در زنان باردار مراجعه كننده به مراكز بهداشتي روستايي اروميه در سال 1394

The Relationship between Spiritual Health and Self-efficacy in Pregnant Women Referred to Rural Health Centers of Uremia in 2015

مقدمه: سلامت معنوي يكي از ابعاد مهم سلامت است كه مي تواند باعث ايجاد معنا و مفهوم در زندگي، اميد و آرامش دروني در فرد گردد. از طرفي، خودكارآمدي قضاوت و اطمينان فرد در مورد توانايي هاي فردي است. با توجه به اهميت سلامت معنوي و كارآمدي در دوران بارداري در اين مطالعه رابطه بين سلامت معنوي و خودكارآمدي در زنان باردار مراجعه كننده به مراكز بهداشتي مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي است كه بر روي 200 زن باردار مراجعه كننده به مراكز بهداشتي - درماني روستايي اروميه در سال 1394 با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انجام شد. جهت سنجش سلامت معنوي از پرسش نامه سلامت معنوي Palutzian وEllison و جهت بررسي خودكارآمدي از پرسش نامه خودكارآمدي عمومي Sherer استفاده شد. از آناليز واريانس يك طرفه و رگرسيون خطي ساده جهت تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: نمره سلامت معنوي 43.4 درصد زنان باردار در حد متوسط بود و 56.6 درصد از سلامت معنوي بالا برخوردار بودند. هم چنين ميانگين نمره خودكارآمدي زنان باردار 63.73±8.84 بود. نتايج آناليز واريانس يك طرفه نشان داد كه سلامت معنوي با متغيرهاي شغل، زمان حاملگي و سن ازدواج و خودكارآمدي نيز با متغيرهاي زمان حاملگي و سن ازدواج ارتباط معني دار داشت (p<0.05). هم چنين بين سلامت معنوي و خودكارآمدي زنان باردار ارتباط مثبت و معني داري (r=0.79) وجود داشت (p<0.001). نتايج رگرسيون نشان داد كه سلامت معنوي قادر به تبيين 0.62 واريانس خودكارآمدي زنان باردار مي باشد. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه از اهميت سلامت معنوي در پيش بيني خودكارآمدي زنان باردار حمايت مي كند. بنابراين به نظر مي رسد توجه به ارتقاي سلامت معنوي در زنان باردار در بهبود خودكارآمدي اين گروه مفيد خواهد بود.

Introduction: Spiritual health is an important aspect of health that can lead to the concept of meaning in life, hope and relaxation within the individual. Given the importance of spiritual health during pregnancy the spiritual health of pregnant women and its impact on the predicted efficacy as an important factor in health-related behaviors were examined. Materials and Methods: This Descriptive study was conducted on 200 pregnant women referred to rural health centers of Uremia using random cluster sampling during 2015. Spiritual health was assessed with Ellison-Paloutzian questionnaire and self-efficacy was assessed with Sheerer general self-efficacy questionnaire. Descriptive statistics and ANOVA test and linear regression methods were used to analyze the data Results: The results of this study showed that %43.4 of pregnant women had moderate Spiritual health and %56/6 had a high spiritual score. Also, the mean score of self-efficacy was 63.73± 8.84. Using analysis of variance showed that the spiritual health had significant relationship with job, gestational age and marriage age. Also, there was a significant relationship between self-efficacy and gestational age and marriage age. (p<0.05). The results showed that the spiritual health of pregnant women and self-efficacy had significant (p<0.001) positive correlation (r=0.79). Regression analysis showed that spiritual health significantly predicted 0.62 variance of self-efficacy for pregnant women. Conclusion: The findings of the study support that spiritual health is a tool for predicting self-efficacy among pregnant women. So, it should be considered in promoting spiritual well-being of pregnant women and improving their self-efficacy.