اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر خودتوصيف‌گري بدني و تفكر ارجاعي منفي دختران نوجوان مبتلا به اختلال خوردن

Effectiveness of Mindfulness-based Cognitive Therapy on Physical Self-Description and Repetitive Negative Thinking of Female Adolescent with Eating Disorder

مقدمه: اختلال خوردن، پيامدهاي روان‌شناختي منفي زيادي دارد و يكي از روش‌هاي مؤثر در تعديل ويژگي‌هاي روش شناخت درماني است. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر خودتوصيف‌گري بدني و تفكر ارجاعي منفي دختران نوجوان مبتلا به اختلال خوردن انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان دختر نوجوان مبتلا به اختلال خوردن دوره دوم متوسطه 16-15 ساله شهر اهواز در سال تحصيلي 97-1396 بودند. نمونه پژوهش 30 نفر بود كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به روش تصادفي در دو گروه مساوي جايگزين شدند. گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقه‌اي (هفته‌اي يك جلسه) با روش شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي آموزش ديدند و گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفتند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه‌هاي اختلال خوردن Garner و همكاران، فرم كوتاه خودتوصيف‌گري بدني Marsh و همكاران و تفكر ارجاعي منفي Ehring و همكاران بود. داده‌ها با روش‌هاي تحليل كوواريانس چندمتغيره و كوواريانس تك متغيره در متن تحليل كوواريانس چندمتغيره تحليل شدند. يافته‌ها: شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي باعث افزايش خودتوصيف‌گري بدني (F=5/444, p<0/028)و كاهش تفكر ارجاعي منفي (F=17/437, p<0/001) دختران نوجوان مبتلا به اختلال خوردن شد. نتيجه‌گيري: نتايج حاكي از تأثير روش شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر افزايش خودتوصيف‌گري بدني و كاهش تفكر ارجاعي منفي دختران نوجوان مبتلا به اختلال خوردن بود. بنابراين، درمانگران مي‌توانند از اين روش در كنار ساير روش‌ها براي بهبود ويژگي‌هاي روان‌شناختي دختران نوجوان استفاده كنند.

Introduction: Eating disorder has many psychological complications. Cognitive therapy is one of the most widely used methods in the field of psychotherapy. The present research aimed to determine the effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy on physical self-description and repetitive negative thinking among female adolescent with eating disorder. Materials and Methods: This was a semi-experimental study with pre- and post-test design and a control group. The research population was all female students with eating disorder aged 15 to 16 years studying at secondary high schools of Ahvaz City in 2017-18. Thirty students were selected through available sampling method and randomly assigned into two equal groups. The experimental group received 8 weekly sessions of 90 min of mindfulness-based cognitive therapy and the control group was put on a waiting list. Research tools included the questionnaires of Garner & et al’s eating disorder, Marsh & et al’s physical self-description and Ehring & et al’s repetitive negative thinking. Data were analyzed with MANCOVA and ANCOVA in based MANCOVA methods. Results: The findings showed that the mindfulness-based cognitive therapy led to increase physical self-description (F=5/444, p<0/028) and to decrease repetitive negative thinking (F=17/437, p<0/001) of female adolescent with eating disorder. Conclusion: Mindfulness-based cognitive therapy method may be suggested as an alternative for enhancement of physical self-description and relief of repetitive negative thinking in female adolescent with eating disorder.